Plamy na plecach

Plamy na plecach mają różną etiologię, co determinuje zarówno przebieg, jak i leczenie choroby. W przypadku, gdy plamy na plecach występują przez dłuższy czas, ich wygląd się pogarsza, a zmiany towarzyszące zaostrzają, najlepiej udać się do dermatologa, który określi przyczynę ich występowania i określi dalsze postępowanie. Plamy na plecach mogą oznaczać uczulenie, jak i zwiastować znacznie poważniejsze dolegliwości. Dlatego tak ważna jest diagnoza. Jakie choroby zwiastują plamy na plecach?

RANKING – Preparaty, szampony i maści na ŁUPIEŻ PSTRY.

Sprawdź mój ranking najlepszych preparatów na łupież pstry.
Pityver - zestaw

PITYVER
ZESTAW KOSMETYKÓW NA ŁUPIEŻ PSTRY KUP TERAZ

Plamy na plecach – objaw chorobowy

Plamy na plecach mają różną postać w zależności od choroby, której są objawem. Zacznijmy od definicji. Plamy na plecach to wykwity skórne, których granica ze skórą jest wyraźnie widoczna. Co więcej, znajdują się z nią na jednej powierzchni- ani nie wystają ponad, ani nie są położone w jej zagłębieniu. Różnią się między sobą kolorem.

W tym artykule poznasz charakterystyczne plamy na plecach, które są objawami jednostek chorobowych. W każdej sytuacji powinny być jednak poddane badaniu, które potwierdza lub zaprzecza istnieniu danej choroby.

Rodzaj plamy na plecachChoroba
jaśniejsza niż skórabielactwo
czerwone/ brunatne plamyłupież pstry
brunatne znamięznamię Beckera
blade plamyhipopigmentacja

Plamy na plecach

Plamy na plecach – przykładowe choroby

Plamy na plecach mogą być objawem różnych chorób, w tym:

  • bielactwa. Choroba charakteryzuje się jaśniejszymi niż skóra plamami, które występują w różnych częściach ciała. Położenie plam jest uwarunkowane przez typ choroby. Objawami współtowarzyszącymi są: bielactwo paznokci oraz problemy z widzeniem (np. zmiany w siatkówce, światłowstręt, oczopląs),

  • łupieżu pstrego. Najważniejszą oznaką choroby są plamy, które przybierają barwę czerwoną lub brunatną. Ponadto towarzyszy jest nieprzyjemne swędzenie oraz pieczenie, na skutek których mogą powstawać stany zapalne, a w dalszej kolejności rany. W życiu codziennym tego typu objawy są bardzo uciążliwe.  Jako choroba zakaźna, powinna być szybko i skutecznie leczona, by nie przenosić zagrożenia na inne osoby. Ponadto poddawane mechanicznym naciskom rany przekształcają się w nieestetyczne zmiany na skórze, a stany zapalne mogą prowadzić do rozregulowania pracy całego organizmu. Czerwone lub brunatne plamy znajdują się zwykle w górnej części ciała: na klatce piersiowe, barkach i ramionach. Początkowo pojedynczo występujące plamy przeradzają się w coraz większe skupiska, które stopniowo się łuszczą. Drożdże, które są bezpośrednią przyczyną choroby, powstrzymują syntezę melatoniny, przez co plamy w ogóle się nie opalają,

  • hipopigmentacji wywołanej opalaniem. Schorzenie ma postać bladych plam, które pojawiają się na plecach lub pozostałych częściach ciała w wyniku nadmiernego promieniowania słonecznego, a także wizyt w solarium. Hipopigmentacja jest przykładem zaburzenia barwnikowego skóry. Zmiany charakterystyczne dla tej przypadłości nie wywołują stanów zapalnych, ale silna ekspozycja na promienie UV może spowodować występowanie rumienia,

  • znamienia Beckera. Plamy, będące podstawowym objawem schorzenia, powstają już w życiu płodowym człowieka. Występują głównie na plecach, ale pojawiają się również na szyi i ramionach. Do złudzenia przypominają znamię (stąd nazwa), cechują się brunatnym kolorem. Plama ma bardzo nieregularny kształt, który jest w dotyku szorstki. Na powierzchni znamienia można zauważyć nadmierne owłosienie, które jest jedynym objawem dodatkowym.

Występowanie na skórze plam warto konsultować ze specjalistą, których określi ich rodzaj, a przede wszystkim dalszy sposób postępowania z nimi. W przypadku choroby, jaką jest łupież pstry największe znaczenie ma czas, dlatego trzeba działać szybko i natychmiast wdrożyć odpowiednie leczenie i stosować dobre preparaty pielęgnacyjne.


Bibliografia

1. Nowicki R., Farmakoterapia grzybic powierzchniowych, 2002
2. Rizzato G., Zakażenia grzybicze u pacjentów po przeszczepie – rola liposomalnej postaci amfoterycyny B w erze nowych leków przeciwgrzybiczych, 2004
3. Zawar V., Jerajani H., Pol R., Current trends in pityriasis rosea, 2010

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

1 + 5 =